Niektóre dzieci mogą wymagać kontynuacji zdobywania i wymiany ekwi­walentów przez długi czas, jeśli mają wykonywać zadania wskazane przez nas, lecz dla większości program ten nie powinien trwać wiecznie. Czasami wygasa on samoistnie i dziecko kontynuuje pożądane zacho­wania bez widocznej potrzeby ekwiwalentów czy wzmocnień. Tak było w przypadku Filipa, który, jak się wydawało, przestał przy­wiązywać wagę do swych gwiazdek czy zabawek, lecz w dalszym ciągu przesypiał całą noc w swym własnym łóżeczku. Taki rozwój wydarzeń jest jednak „wynikiem uśmiechu fortuny”, na który nie należy liczyć.W innych przypadkach ekwiwalenty mogą tracić znaczenie, gdyż no­we wzmocnienia biorą górę. Są to te szczęśliwe sytuacje, gdy równoległe wzmocnienia społeczne odnoszą skutek i dziecko zaczyna dobrze się sprawować dzięki uwadze i uznaniu jego wysiłków ze strony otoczenia.