Każdy rozwód małżonków posiadających wspólne dzieci, jest na pewną ogromną traumą. Trudno jest bowiem jednoznacznie wytłumaczyć dzieciom – szczególnie małym, że mama nie będzie już mieszkać z tatą. Jeszcze gorsza sytuacja ma miejsce wówczas, gdy rozwód odbywa się o okolicznościach ogromnej kłótni, wzajemnego obarczania winą i co najgorsze: gdy w konflikt małżonków wciągane są ich dzieci, jak element przetargowy. Zapewne wielu rozwodników nie zdaje sobie sprawy z krzywdy, jaką mogą wyrządzić swoim dzieciom w sytuacji, gdy rodzice używają jako argumentów rozwodowych swoich małoletnich dzieci. Przypadki, gdy dzieci są przesłuchiwane przez psychologów sądowych na okoliczność powodów rozstania rodziców, odbijają się na cale życie w dziecięcej psychice i często stanowią niemały problem w ich dorosłym życiu. Tymczasem można każdy rozwód przeprowadzić zupełnie spokojnie, nie wciągając w jego proces dzieci. Wiele małżeństw rozstaje się i u tym fakcie wyłącznie informuje swoje dzieci, tłumacząc im zasady jakie panują w świecie dorosłych, co jednak nie ma przełożenia na życie dzieci i ciągłe kochanie ich przez oboje rodziców. Takie zachowanie osób rozwodzących może zminimalizować skutki wywołane w psychice dzieci przez nieodpowiednie zachowanie się rodziców. Ich rozwód nie oznacza rozpadu rodziny. Nadal jest mama i nadal jest tata, mimo iż nie są już mężem i żoną.