Tego rodzaju sygnały często są trudne do uchwycenia dla dziecka upośledzonego umysłowo. Może na nie czasem źle zareagować nie dla­tego, aby nie wiedziało, jak coś zrobić, ale dlatego że nie rozumie, czego od mego oczekujemy. Możemy pomóc mu w wyrabianiu właści­wych zachowań dzięki zrozumiałym sygnałom. Jeżeli uczymy dziecko np. nazw dwóch przedmiotów, powinny one wyraźnie różnić się od siebie, nie tym, czym są — piłka i filiżanka — ale wszystkim, co jest możliwe: wielkością, kolorem, konsystencją itd. Z tego samego powodu powinniśmy, przynajmniej na początku, wy­bierać te przedmioty, których nazwy nie brzmią zbyt podobnie. Piłka i filiżanka spełniają tu warunek, ale piłka i półka — nie (uczenie tych słów nastąpi później). I tak, wskazówki, które dziecko powinno zau­ważyć, muszą wyraźnie odcinać się od tła, np. niebieska piłka i czer­wona filiżanka ustawione na białym, a nie na czerwonym.